引言

在并发数量较大的情况下,我们应该尽可能的让临界区变的小,减少资源竞争的时间,提高性能。

Glang 中,如果我们使用 defer unlock() 操作,会让临界区编程从lock()开始到整个函数结束,会影响性能。

最初版本

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
type Counter struct {
count int
mutex sync.Mutex
}

func(c *Counter) Incr() {
// mutex开始
c.mutex.Lock()
defer c.mutex.Unlock()
c.count++
fmt.Println(c.count)
// mutex结束
}

func(c *Counter) Get() int {
c.mutex.Lock()
defer c.mutex.Unlock()
return c.count
}

func main() {
var wg sync.WaitGroup
wg.Add(10)
var cnt Counter
for i := 0; i < 10; i++ {
go func() {
defer wg.Done()
for i := 0; i < 10000; i++ {
cnt.Incr()
}
}()
}
wg.Wait()
fmt.Println(cnt.Get())
}

我们发现,虽然程序正常运行,但是 Incr方法中的临界区变大了,而真实的临界区在 c.count++ 完成后就应该结束。

在更复杂的场景以及并发量更大的场景下,临界区过大势必会影响性能。

解决方案一

首先我们可能想到,利用块级作用域来管理这把锁。但是随后我们就会发现,这样不仅每次都需要创建锁,而且如果程序panic,我们还无法释放锁。

1
2
3
4
5
6
{
var mu sync.Mutex
mu.Lock()
// 代码块
mu.UnLock()
}

所以,这种方法我们放弃。

解决方案二

我们可以利用匿名函数以及闭包的特性,来实现限制临界区的功能。

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49

package main

import (
"fmt"
"sync"
)

type Counter struct {
count int
mutex sync.Mutex
}

func(c *Counter) Incr() {
func() {
// mutex开始
c.mutex.Lock()
defer c.mutex.Unlock()
c.count++
// mutex结束
}()
fmt.Println(c.count)
}

func(c *Counter) Get() int {
return func() int{
// mutex开始
c.mutex.Lock()
defer c.mutex.Unlock()
// mutex结束
return c.count
}()
}

func main() {
var wg sync.WaitGroup
wg.Add(10)
var cnt Counter
for i := 0; i < 10; i++ {
go func() {
defer wg.Done()
for i := 0; i < 10000; i++ {
cnt.Incr()
}
}()
}
wg.Wait()
fmt.Println(cnt.Get())
}

这样,利用匿名函数来捕获外部变量,从而实现减小临界区的效果。